در مقدمه کتاب «سلسله‌نشست‌های سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی» که از سوی موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی منتشر شده، آمده است: «آینده مطلوب؛ با تعاریف و شاخص‌های متنوع و مختلف مبتنی بر رویکردهای متنوع و متکثر عقیدتی و علم‌شناختی، از دیرباز مورد توجه و آرزوی انسان و جوامع انسانی بوده است. از منظر رویکرد عقیدتی و علم‌شناختی توحیدی، آینده مطلوب انسان در ابعاد دنیوی و اخروی قابل تحقق بلکه تحقق ابعاد دنیوی آن قطعی و ابعاد اخروی آن، به عملکرد و اعمال دنیوی انسان وابسته است. یکی از الزامات «شکل‌گیری عملی حکمرانی زمینه‌ساز»، «تحقق گام دوم انقلاب اسلامی»، «تحقق تمدن نوین اسلامی» و در نهایت، «تحقق آینده مطلوب توحیدی»، شناخت و استفاده حداکثری از ظرفیت «سیاست‌های کلی» ابلاغی رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) در ابعاد و عرصه‌های مختلف؛ از جمله «سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی» در کشور است.

به دلیل ابلاغ سیاست‌های مذکور از سوی مراتب ولایت و نقش بنیادی و کارکردی آن‌ها در ایجاد هماهنگی و هم‎‌راستا کردن بردارهای پیشرانی بخش‌های مختلف کشور به‌منظور تحقق آینده مذکور، شناخت، طراحی برنامه جامع و پیاده‌سازی جامع و مانع این سیاست‌ها در همه بخش‌های ذکر شده، امری لازم و ضروری است، اما به‌دلیل اهمیت و ضرورت حوزه رفاه و تامین اجتماعی از یک‌سو و فراگیری و دربرگیری مردمی مخاطبان سازمان تأمین اجتماعی از سوی دیگر، این اقدام از اهمیت و ضرورت ویژه‌ای برخوردار است.

شناخت ظرفیت‌های حداکثری هر مفهوم، شی یا پدیده‌ای؛ از جمله مفاهیم مندرج در سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی، از الزامات اساسی و بنیادی تولید مدل، طرح، نقشه یا برنامه جامع پیاده‌سازی آن است و پذیرش عمومی و مردمی، ضروری اجرای این برنامه است.

با‌توجه‌به این‌که از یک‌سو شناخت، موجب شکل‌گیری تصویر و چهارچوب‌های ذهنی افراد می‌شود و رفتارهای فردی و اجتماعی انسان، مبتنی بر تصویرهای ذهنی ایجاد شده در اوست و از سوی دیگر، جمع برداری قدرت ایجاد شده ناشی از رفتار مردم در اجتماع، نقش تعیین‌کننده‌ای در ساختارها و فرایندهای رسمی و غیر رسمی جامعه دارد، گام اول برای بهبود وضعیت هر اجتماعی در ابعاد و عرصه‎‌های مورد نظر، ترسیم تصویرهای ذهنی صحیح، دقیق و عمیق با استفاده از روش‌های علمی مناسب درخصوص آن است.

روش علمی، روشی مبتنی بر حقیقت و به‌دور از هرگونه خطا و اشتباه است. بر این اساس، استفاده از روش علمی برای ظرفیت‌شناسی بهره‌مندی حداکثری از سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی؛ که در این نوشته از آن به «پژوهش‌های پساسیاستی» در مقابل «پژوهش‌های پیشاسیاستی» که پیش از شکل‌گیری و تدوین سیاست‌های مذکور صورت گرفته، یاد شده، مقدمه ضروری تولید مواد خام اولیه برای تصویرسازی ذهنی مخاطبان این سیاست‌ها، اعم از مردم و مسئولان است که به‌‎طور مرسوم از آن به «گفتمان‌سازی» یاد می‌شود.

گفتمان‌سازی مانند ایجاد پی برای یک ساختمان است که ضمن بسترسازی و ایجاد استحکام، از لرزش و ریزش آن جلوگیری می‌کند. بر این اساس، حتی با تبدیل سیاست‌ها به لوایج و قوانین مصوب، گفتمان‌سازی در این‌خصوص امری ضروری و تضمین کننده پیاده‌سازی و تداوم اجرای آن‌ها است.

گام اول در این مهم؛ یعنی شناخت صحیح، عمیق، دقیق و فراگیری سیاست‌های مذکور، از زمان ابلاغ سیاست‎های کلی تأمین اجتماعی ازسوی رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) در تاریخ 21/1/1401، در «موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی» آغاز شده و هم‌چنان ادامه دارد. هم‌عرض و هم‌زمان با این کار، گام دوم یعنی گفتمان‌سازی سیاست‌های مذکور نیز با برگزاری نشست‌های تخصصی و وبینارهای علمی در حوزه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، ... و در ذیل بندهای مختلف سیاست‌‎های نه‌گانه ذکر شده، آغاز شده و انشاالله ادامه خواهد داشت.

یکی از روش‌های تکمیل و تعمیق گفتمان‌سازی درخصوص سیاست‌های کلی ذکر شده، بازنمایی آن‌ها با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های مختلف از جمله پیاده‌سازی و انتشار نشست‌ها و وبینارهای ذکر شده در قالب کتاب و سایر قالب‌های مناسب است. بر این اساس، «موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی»، ضمن برگزاری سلسله نشست‌ها و وبینارهای تخصصی، اقدام به پیاده‌سازی و تدوین متن آن‌ها در قالب یک کتاب کرده است.

در این کتاب، ابتدا عنوان هر بند از بندهای نه‌گانه سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی، سپس متن نشست تخصصی مربوط به آن درج شده که امیدوارم مورد توجه و استفاده مخاطبان محترم قرار گیرد.