بررسی ساختار تأمین اجتماعی کشورهای جهان (با تأکید بر کشورهای منتخب)
اصلاح نظامهاي مستمري بهعنوان یکی از مهمترین مسائل سیاستگذاري در حوزه تأمین اجتماعی در بسیاري از کشورهاي توسعه یافته و در حال توسعه مطرح بوده است، بهطوریکه امروزه نیز بخش اعظم دهههاي اخیر و بهویژه در سالهاي 2015 مباحثههاي کنونی درباره طرحهاي مستمري مربوط به تأثیرات ناشی از افزایش رشد روند سالمندي جمعیت، افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ باروري و شوكهاي اقتصادي است که پایداري سیستمهاي مستمري را در بسیاري از کشورها با چالشهاي جدي روبرو کرده است. از سوی دیگر افزایش سالمندي جمعیت، موجب افزایش نرخ وابستگی نظام مستمري میشود. براي مثال، بر اساس پیشبینیهاي سازمان ملل، جمعیت 65 ساله و بالاتر جهان از 8 درصد در سال 2015 به 18 درصد در سال 2050 خواهد رسید و در کشورهاي عضو سازمان همکاري اقتصادي و توسعه، جمعیت مذکور از 16 درصد در سال 2015 به 27 درصد در سال 2050 خواهد رسید. علاوه بر سالمندي جمعیت، نوع سیستم مستمري و تناسب میان حقبیمههاي پرداختی توسط اعضا و مزایاي تعلق گرفته به آنها در دوران بازنشستگی نیز در پایداري نظام مستمري داراي اهمیت زیادي است.
در این پژوهش مطالعه ساختارهای تأمین اجتماعی کشورهای منتخب مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش یک مطالعه تطبیقی- مقایسهای و از نوع توصیفی بوده که با استفاده از دادههای کتابخانهای، منابع علمی معتبر و تجارب منتشر شده به دستهبندی سیستمهای بازنشستگی و ساختار تأمین اجتماعی اکثر کشورهای مهم جهان پرداخته است. در همین راستا به طور تفصیلی برای 10 کشور منتخب جهان (کانادا، آلمان، سوئیس، سوئد، نروژ، دانمارک، ترکیه، ژاپن، کره جنوبی و پاکستان) نیز به بررسی سازوکار ارائه خدمات تأمین اجتماعی اعم از مستمری بازنشستگی، بیمههای درمان، بیکاری، خدمات سالمندی، ازکارافتادگی و بازماندگی، هزینههای عائلهمندی و حوادث ناشی از کار پرداخته شده است.
برچسب ها
ساختار،تامین اجتماعی،منتخب