ارزیابی خدمات تامین اجتماعی: غرامت دستمزد ایام بیماری
این گزارش به ارزیابی و سنجش برنامه‌های سازمان تامین اجتماعی در مورد غرامت دستمزد ایام بیماری، می‌پردازد و میزان تأثیرگذاری آن‌ها بر تحقق اهداف سازمانی و انتظارات ذینفعان را موردبررسی قرار می‌دهد.
غرامت دستمزد ایام بیماری، یکی از خدمات سازمان تأمین اجتماعی است که در آن بر اساس اهداف بنیادین، خط‌مشی‌ها، سیاست‌ها و برنامه‌های تأمین اجتماعی، به افرادی که به دلیل بیماری از کار خود بازمانده‌اند، خدمات مادی و معنوی ارائه می‌کند. در همین راستا جهت بهبود وضعیت رفاهی بیماران تحت پوشش این سازمان لازم است که ابن خدمات پیوسته مورد ارزشیابی دقیق قرار گیرد، بازخوردهای ناشی از اجرای آن به‌دقت بررسی گردد و با توجه به آثاری که بر زندگی ذینفعان دارد مورد اصلاح، تعدیل و تغییر قرار گیرد.
در فصل اول گزارش، دو مفهوم ارزیابی اثر و ارزیابی فرایند که پایه و مبنای تحلیل‌های بعدی گزارش را فراهم می‌کند، توضیح داده است. بحث ارزیابی فرایندی شامل ارزیابی پیش از اجرا، ارزیابی فرایند و ارزیابی پایانی یا خروجی می‌شود. ارزیابی پیش از اجرا بر اثرات احتمالی اجرای برنامه موردبررسی تمرکز دارد. ارزیابی فرایندی می‌خواهد ببیند روند اجرای برنامه‌ها و خدمات به چه شیوه است و چگونه انجام می‌شود. همچنین تحلیل اثر «معطوف به سنجش نظام‌مند اثر یا تأثیر یک سیاست عمومی در جهان واقعی [... و] سنجش گذشته‌نگرِ سیاست‌هایی است که اتخاذ و اجرا شده‌اند و پرسش مبنایی و محرکة آن «چه کرده‌ایم؟» است.
فصل دوم این گزارش به وضعیت فعلی غرامت دستمزد بیماری در سازمان تامین اجتماعی می‌پردازد و به موضوعاتی مانند مدت پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری، میزان پرداخت این دستمزد و مقایسه آن با حداقل دستمزد در سال‌های مختلف، متوسط روزهای پرداخت غرامت و وضعیت استفاده از این غرامت به تفکیک سنی و به تفکیک بیماری‌های شایع، می‌پردازد.
فصل سوم گزارش به بررسی وضعیت غرامت دستمزد در کشورهای عربستان سعودی، ترکیه، سوئد، اسپانیا، آلمان، جمهوری خلق چین، شیلی، نیوزیلند و آفریقای جنوبی می‌پردازد و دو موضوع غرامت دستمزد ایام بیماری و مرخصی زایمان را در این کشورها بررسی می‌کند. مقایسه خدمات غرامت دستمزد ایام بیماری در ایران در مقایسه با کشورهای موردبررسی، نشان می‌دهد که سیستم غرامت دستمزد ایام بیماری ایران به لحاظ قانون و در توجه به افراد بیمه‌شده، یک قانون نسبتاً پیشرفته و دارای نقاط قوت متعددی است، اما یکی از مسائلی که می‌تواند اثرات آن را محدود کند مربوط به میزان پرداخت‌ها و فرایند اداری است که بیمه‌شدگان با آن مواجه خواهند بود.
فصل چهارم گزارش به ارائه نتایج حاصل از مصاحبه‌های پژوهشگر با برخی از گیرندگان خدمات غرامت دستمزد در ایران اختصاص دارد. در این قسمت مواردی مانند، چالش‌های نهادی و فرایندی، عدم آگاهی بیماران از قوانین و مقررات موجود، خطاهای ثبتی، استعلام وضعیت و محدودیت‌هایی مانند کافی نبودن شعب بررسی‌کننده و مسائل مرتبط با پزشک معتمد سازمان را تشریح می‌کند. همچنین به اثرات غرامت دستمزد بر زندگی بیماران و هراس آن‌ها از اخراج از کار نیز می‌پردازد.
درنهایت در فصل پنجم جمع‌بندی مطالب و پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت غرامت دستمزد ایام بیماری ارائه شده است. نتایج این گزارش نشان می‌دهد که هرچند تعداد بیمه‌شدگان و مشمولان روند افزایشی داشته، اما در سالیان اخیر نسبت اسناد صادرشده غرامت دستمزد ایام بیماری رو به کاهش بوده، به‌گونه‌ای که از 6 درصد در سال 1390 به 3.4 درصد در سال 1395 رسیده است. یعنی به‌رغم افزایش در تعداد بیمه‌شدگان، نسبت استفاده‌کنندگان از غرامت دستمزد ایام بیماری کاهش یافته است.
برچسب ها
غرامت دستمزد، تامین اجتماعی
