توصیه های سیاسی برای بهینه سرمایهگذاری در سازمان تامین اجتماعی
وبینار "رویکردهای بهینه سرمایه گذاری در سازمان تامین اجتماعی از منظر انطباق زمانی کارایی ها و تعهدات" در موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی برگزار و رضا علیزاده به عنوان همکار طرح پژوهشی، در ابتدای این جلسه به معرفی و ارائه اطلاعاتی از سیستم تأمین مالی سازمان تأمین اجتماعی ایران (توازن درآمد و هزینه با مزایای تعریف شده) پرداخت.
وی ضمن بیان جریان نقدینگی منابع درآمدی و مصارف سازمان تامین اجتماعی افزود: بخش اعظم درآمد و هزینه ها به ترتیب مربوط به کسورات حق بیمه و پرداخت مستمری بازنشستگی است.
علیزاده، انطباق داراییها و مصارف سازمان را از دو بعد تعهدی و نقدی مورد بررسی قرار داد.
وی همچنین بر لزوم و ویژگی های نظام تأمین مالی از جمله حفظ تعادل جریان درآمدها، مصارف در طول سالیان متمادی و اهمیت سرمایه گذاری تاکید کرد.
این کارشناس در معرفی دو رویکرد سرمایه گذاری فعالانه و منفعلانه تصریح کرد: هدف رویکرد فعالانه، دستیابی به سودهای کوتاه مدت با تعدد فعالیت های سرمایه گذاری نظیر معاملات مداوم سهام و ... در مقابل تحمل ریسک بالا و چالش های آن دستیابی به تیم خبره و متخصص، وجود فضای کسب و کار متنوع، کارایی بازارهای مالی، میزان دخالت دولت و تعاملات جهانی است.
وی افزود: اما در رویکرد منفعلانه، هدف، کسب بازدهی بالاتر از بازار نیست و صرفاً تمام تلاشها در جهت کسب بازدهی مشابه بازدهی شاخص همان بازار است که سازمان تأمین اجتماعی برای مدیریت سرمایه خود از رویکرد منفعلانه استفاده میکند.
علیزاده در بیان چالش ها و مشکلات سرمایه گذاری در سازمان تامین اجتماعی گفت: بنگاهداری (مالکیت کامل) به جای سهامداری، عمق پایین بازار مالی متشکل از سهام، اوراق بهادار و اوراق بدهی نسبت به تسهیلات بانکی، تهاتر بدهی های دولت با شرکت های زیان ده طی فرآیندی غیر کارشناسی، دخالت دولت در سیستم مدیریت سازمان و عدم استقلال و مشکلات سیاسی عمده به همراه عدم وجود تیم متخصص که مانع از سرمایهگذاری خارجی می شود از جمله این چالش هاست.
وی اظهار کرد: در صورتیکه سرمایهگذاری در سازمان با روش برونسپاری انجام شود، منجر به افشاری اطلاعات، عدم استقلال عملکرد نسبت به تصمیم گیری در خصوص برونسپاری و عدم اطمینان نسبت به وجود شخصیت حقوقی متخصص خواهد شد.
علیزاده به اهمیت مدیریت دارایی و بدهیهای سازمان به نحوی که بتوان توأمان کمترین حق بیمه را دریافت و بیشترین بدهیها و تعهدات آتی را با اطمینان بالا پوشش داد، پرداخت.
وی، ریسک سرمایهگذاری، نقدینگی، ریسک تأمین مالی (کسری بودجه)، جمعیتی، رشد دستمزد، تورم، ریسک سیاسی و ریسک آماری را ازجمله مهمترین ریسکهای صندوقهای تأمین اجتماعی برشمرد.
این کارشناس گفت: مدیران سازمان باید پس از شناسایی ریسکهای موجود و نگرش خود نسبت به ریسک، گزینههای موجود جهت تصمیمگیری را تعریف و بهترین گزینه را اتخاذ نمایند.
علیزاده، عدم بازپرداخت بدهی دولت، بازدهی پایین شستا و سهم پایین آن در تأمین مالی سازمان تأمین اجتماعی و ایجاد بار مالی مضاعف بر سازمان با وضع قوانین بدون در نظر گرفتن ابعاد و تبعات و اجرایی دقیق آنها مانند قانون بازنشستگی پیش از موعد و طرح تحول سلامت را ازجمله عوامل ایجاد یا تشدیدکننده ریسکهای موجود دانست.
وی در بیان توصیههای سیاسی برای مقابله با ریسکهای مطرحشده، اظهار کرد: خروج از بنگاهداری و فعالیت بهصورت سهامداری در شرکتها، اصلاح ساختار مدیریت سازمان تأمین اجتماعی و شستا در نحوه تعیین اعضا هیئتمدیره و مدیران عامل شرکتهای تابعه، ثبات تصمیمگیریها و قوانین در اتخاذ سیاستهای سرمایهگذاری و تشکیل سازمان یا کارگروهی مستقل برای ارزیابی ریسکهای استراتژیهای مختلف سرمایهگذاری میتواند مفید و کارآمد باشد.
در ادامه جلسه نیز، هاشمی بهعنوان کارشناس سرمایهگذاری در سازمان تأمین اجتماعی، ضرورت چنین ارزیابی و طرحهایی را برای معاونت اقتصادی تبیین کرد
برچسب ها