وبینار "نظام تامین مالی سیاست‌های رفاهی در ایران" که سومین نشست تخصصی ازسلسله پیش‌نشست‌های دومین همایش ملی سیاستگذاری اجتماعی است، به همت موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، مرتضی زمانیان عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در این وبینار، گفت: اصلی ترین معضل در کشور در حال حاضر،مشکل معیشت مردم است و این درحالی است که برنامه های زیادی در این خصوص تدوین شده اما پراکنده هستند و افرادی نیز که تحت پوشش نظام یارانه‌ای قرار دارند، انواع حمایت‌ها را دریافت می‌کنند.
وی ادامه داد: نظام تجمیع حمایتی و رفاهی نداریم و نمی دانیم چه تعداد مردم واقعاً با مسائل جدی و رفاهی دست به گریبان هستند.
زمانیان گفت: فضای سیاستگذاری و اقتصادی متاثر از این موضوعات است و در عین حال به دلیل این که سیاستگذاری ها به مسائل معیشتی مرتبط می‌شوند اغلب پیشبرد اهداف را با مشکل مواجه کرده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: ما نمی‌توانیم در کوتاه مدت از طریق رشد اقتصادی مشکلات را حل کنیم بلکه باید به سراغ سیاستهای باز توزیع برویم چرا که منابع دولت ناکافی است.
زمانیان تصریح کرد: ابزارهای غیر رفاهی را در خدمت نظام رفاهی داریم به عنوان مثال قیمت گذاری محصولات و تنظیم بازار وجود دارد و از طرفی تعدد نهادهای حمایتی و خیریه ها را نیز داریم؛امااین امر، کار را سخت می‌کند.
وی بیان کرد: نظام یارانه‌ای مطلوب دارای شاخصه‌های عدالت یارانه‌ای، تضمین معیشت مردم و کاهش نابرابری، سلامت یارانه‌ای در عدم ایجاد رانت،فساد و تبعات امنیتی، رضایت اجتماعی متناسب با هزینه‌های نظام رفاهی و کارایی صنعت در بخش‌های یارانه‌ای است و بر اساس ارزیابی‌های انجام‌شده در برخورداری از منافع یارانه‌ای مشاهده می‌شود که دهک‌های ثروتمند در جامعه یارانه بیشتری می‌گیرند، پرمصرف‌تر هستند و بهره‌مندی بیشتری دارند این موضوع در دریافت یارانه بنزین نیز همین‌گونه بوده و ثروتمندان بهره‌مند‌تر هستند اما در برخورداری از یارانه‌های برق و گاز، نابرابری کمتری وجود دارد چراکه پلکانی محاسبه می‌شود.
وی افزود:طبق آمارهای رسمی،از 76 میلیون نفر یارانه بگیر کشور،در قالب 24 میلیون خانوار،حدود 52 درصد خانوارها دارای خودرو هستند و مابقی خانوارها از سیستم توزیع فعلی یارانه بنزین هیچ سهمی ندارند و این موضوع لزوم اصلاح نظام یارانه‌ای بنزین را نشان می‌دهد.
زمانیان گفت: متأسفانه باوجود نظام یارانه‌ای، مردم راضی نیستند و این امر به‌عنوان یک معضل شناخته می‌شود که نمی‌توانیم مردم را نسبت به برنامه‌های خود متقاعد کنیم و از طرفی آن‌ها نیز به برنامه‌های اجرایی اعتمادی ندارند و درواقع مشکل یارانه‌ها را باید به‌عنوان یک مسئله اجتماعی باید بنگریم و در این میان جامعه شناسان و سیاست‌گذاران اقتصادی باید پای‌کار بیایند.
زمانیان پیشنهاد داد: تغییر کارکرد نهادهای خیریه‌ای از باز توزیع به توانمندسازی و توسعه‌ای و یکپارچه‌سازی نظام مالیاتی و یارانه‌ای در میان‌مدت می‌تواند راهکارهای مؤثری در این زمینه باشد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: همچنین،کمک گرفتن از منابع انرژی برای سیاست‌های باز توزیعی در کوتاه‌مدت از طریق اعطای بسته یارانه‌ای قابل‌مبادله برای حذف نقش دولت و اجتماعی شدن هرگونه اصلاحات قیمتی احتمالی،تغییر نقش دولت در مدیریت بازار انرژی و احیای کارکردهای تنظیم‌گری و تسهیل گری و استفاده از منابع یارانه‌ای فوق برای اهداف توسعه‌ای به نظر با توجه به شرایط موجود مفید و ضروری خواهد بود.