این کتاب با اتکا به تحقیقات موجود درزمینه نظام‌های بازنشستگی و اصلاح آن‌ها قصد دارد ابتدا مدل‌های اقتصاد سیاسی فعلی را بررسی کند که نشان می‌دهند سیاست بازنشستگی بیشتر یک مسئله سیاسی است. سپس اثبات می‌کند که هرگونه اصلاح در بازنشستگی تا حدود زیادی تغییر در سیاست باز توزیع است. در ادامه و در مهم‌ترین بخش این کتاب یک مدل اقتصاد سیاسی برای نظام بازنشستگی ابداع می‌کنیم که به‌طور مشخص سلایق سیاسی گروه‌های سنی مختلف و همچنین برخی از مشوق‌های سیاسی پایه ناشی از اندازه نظام بازنشستگی و جو سیاسی را لحاظ می‌کند؛ ازاین‌رو، سیاست بازنشستگی با توجه ‌به توازن مالی با سایر محصولات سیاست عمومی بررسی می‌شود. مدل ساده به وجود آمده که نسل‌های مختلف در آن همپوشانی دارند، امکان به دست آوردن آسان سلایق سیاسی در گروه‌های مختلف سنی را فراهم می‌کند. بااین‌حال، هنگام تحلیل چشم‌انداز اصلاح بازنشستگی، این به‌تنهایی کافی نیست؛ چراکه سلایق سیاسی را باید از طریق فرایند انتخابات جمع‌آوری کرد.

آثار موجود درزمینه اقتصاد سیاسی این فرایند جمع‌آوری را بیشتر با این فرض تحلیل کرده‌اند که یک نظام دموکراسی مستقیم با همه‌پرسی از مردم وجود دارد یا تنها شرایط دموکراسی نیابتی را تحلیل کرده‌اند، بی‌آنکه تأثیر انواع مختلف نظام‌های انتخاباتی را لحاظ کنند. این کتاب قصد دارد این کمبود را برطرف کند. با توجه‌ به سنت تحقیقاتی موجود در اقتصاد سیاسی، این کتاب سعی دارد با تمرکز بر سلایق سیاسی رأی‌دهندگان و شیوه جمع‌آوری این سلایق از طریق نهادهای انتخاباتی داخلی یک تحلیل نظری ارائه دهد. این تمرکز امکان بررسی حالت‌های مختلف ازلحاظ امکان‌پذیری و سمت‌وسو اصلاح بازنشستگی را فراهم می‌کند. درنهایت، برخی از فرضیات به‌دست‌آمده از این مدل، به شکل موقت با استفاده از داده‌های نظرسنجی از 21 کشور با استفاده از برنامه بین‌المللی نظرسنجی اجتماعی  آزموده می‌شوند.