وبینار بررسی «ابعاد مساله جمعیت با تمرکز بر چشم‌انداز و کارکردهای سازمان تامین‌اجتماعی» برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، این وبینار به عنوان اولین جلسه از سلسله نشست‌های بررسی ابعاد مساله جمعیت با تمرکز بر چشم‌انداز و کارکردهای سازمان تامین‌اجتماعی با عنوان «بررسی تخصصی اقتصاد جمعیت ناظر بر آینده صندوق‌های تامین اجتماعی» 16شهریورماه 1401 به صورت مجازی در موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی برگزار شد.

در این جلسه، محمدجواد محمودی مشاور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رییس کمیته مطالعات و پایش سیاست‌های جمعیت دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، دکتر محبی تبار مشاور مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی در امور زنان و خانواده، دکتر علی جعفر دهکردی رئیس موسسه و دکتر اکبرپورروشن معاون پژوهشی موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی حضور داشتند.

محمودی مشاور وزیر علوم تحقیقات و فناوری و رئیس کمیته مطالعات پایش سیاست‌های جمعیتی دبیرخانه شورای انقلاب فرهنگی در ابتدا با اشاره به ساختار و روند جمعیتی ایران و لزوم تجدید نظر در سیاست‌های جمعیتی اظهار کرد: این موضوع اهمیت ویژه ای دارد چرا که ما باید به سمت تجدید نظر در سیاست‌های جمعیتی می‌رفتیم و این در حالی است که در سال‌های گذشته شعار "زندگی بهتر با فرزند کمتر" داده می‌شد که در حال حاضر این سیاست‌ها را نخواهیم داشت و باید بسیار به سمت سیاست‌های افزایش فرزندآوری برویم.

وی با اشاره به جمعیت کشور براساس سرشماری سال 1335 گفت: براساس آمار، جمعیت در آن زمان حدود 19 میلیون نفر اعلام شده بود و در اوایل انقلاب جمعیت کشور به حدود 35 الی 36 میلیون نفر رسید و این روند ادامه داشت تا جایی که آمار جمعیت کشور در سال 1385 به حدود 70 میلیون نفر رسید.

محمودی اضافه کرد: هم اکنون جمعیت کشور به حدود 85 میلیون نفر رسیده است. با مروری بر آمار جمعیتی کشور مشخص است که در زمان انقلاب بیشترین تولدها را در کشور داشته‌ایم در واقع در تاریخ 1357 بیش از 2 میلیون تولد در آن سال‌ها ثبت شده است و در ادامه آمار و میزان تولدها بعد از انقلاب فرایند کاهشی پیدا می‌کند و این شرایط تا سال 1380 ادامه پیدا می‌کند به طوری که آمار ثبت شده در سال 1380 حدود یک میلیون و 200 هزار نفر است.

مشاور وزیر علوم تحقیقات و فناوری خاطرنشان کرد: بعد از آن دوباره به تدریج شاهد افزایش تولدها بوده‌ایم به طوری که در سال 85 یک میلیون و 250 هزار تولد، سال 1395 این آمار به یک میلیون و 500 هزار نفر می‌رسد.

وی در ارتباط با چرایی افزایش تولدها از سال 1380 در کشور تصریح کرد: این مسئله برمی‌گردد به زمان ازدواج متولدین سال 1360 و القاعده فرزندآوری آنها و با افزایش تولدها بعد از سال 80 مواجه شدیم. که این آمار در سال 1394 به حداکثر خود به رقم یک میلیون 570 هزار تولد می‌رسد و بعد از آن مجدداً شروع به کاهش می‌کند.

محمودی ادامه داد: البته این مسئله قابل پیش بینی بود و ما براساس منابع رسمی که در شورای انقلاب فرهنگی بررسی کردیم پیش بینی می‌شد که از سال 1395 به بعد تولدها رو به کاهش باشد و متأسفانه از سال 1394 تولدها کاهش پیدا کرده است و تا سال 1399 این فرایند کاهشی ادامه داشته است که این آمار به یک میلیون و 114 هزار رسید. در واقع در بازه زمانی 1394 تا 1399، 400 هزار تولد در کشور کمتر شده است.

رئیس کمیته مطالعات پایش سیاست‌های جمعیتی دبیرخانه شورای انقلاب فرهنگی با اشاره اینکه نرخ رشد جمعیت به تدریج کاهش پیدا کرده است، گفت: در سال 98 برای اولین‌بار نرخ رشد جمعیت به زیر یک درصد و در سال 1400 نرخ رشد جمعیت حدود هفت دهم درصد بوده است. بنابراین نرخ رشد جمعیت به شدت کاهش پیدا کرده و به زیر یک درصد رسیده است.

وی ادامه داد: روند 50 ساله ولادت‌ها به این شکل است که حداکثر تولد سال 1359 حدود دو میلیون و 300 هزار تولد داشته‌ایم و این روند کاهش پیدا می‌کند تا سال 1380 و سپس تولدها افزایش پیدا می‌کند و در ادامه از سال 1394 دوباره روند کاهشی پیدا می‌کند.

محمودی با اشاره به کاهش تعداد تولدها گفت: به طور طبیعی با کاهش تعداد تولدها نرخ باروری هم کاهش پیدا می‌کند. تعداد فرزندان به ازای هر زن کاهش پیدا می‌کند. همچنین براساس بند (ج) قانون برنامه اول توسعه اقتصادی - اجتماعی کشور قرار بوده سیاستی را در پی بگیریم که نرخ باروری کاهش پیدا کند و در سال 1365 به ازای هر زن، شش و نیم تولد داشتیم که قرار بوده این آمار به چهار نوزاد در سال 1390 برسد. بنابراین دو هدف داشتیم (کاهش نرخ باروری در سال 1390 به چهار فرزند و کاهش نرخ رشد جمعیتی).

مشاور وزیر علوم تحقیقات و فناوری با بیان اینکه بحث سالخوردگی جمعیت مسئله مهمی است و اکثر کشورهای جهان درگیر آن هستند، ادامه داد: اتفاقی که افتاده بر اساس آمار موجود نرخ باروری بعد از برنامه اول، در سال 71 به چهار فرزند رسیده و در سال 85 به 1.8 و در سال 99 به حدود 1.6 رسیده و این در حالی است که خط قرمز جمعیتی نباید کمتر از 2.1 فرزند باشد و این همان نرخ جایگزینی است که اگر تداوم داشته باشد نرخ جمعیت را منفی هم خواهد کرد.

وی در مورد میزان ناخالص تجدید نسل گفت: اگر این شاخص کمتر از یک شود یعنی یک نفر هم جایگزین وجود ندارد که این شاخص در سال 99، 78 صدم درصد بوده است.

محمودی ادامه داد: طبق سناریوهای موجود بین المللی برآورد شده که در سال 1430 جمعیت ایران 93 میلیون و 600 هزار نفر شود و تا سال 1425 افزایش جمعیت را تجربه کرده و سپس هرم جمعیتی رو به کاهش برود چرا که نرخ باروری زیر خط جایگزین است.

رئیس کمیته مطالعات پایش سیاست‌های جمعیتی دبیرخانه شورای انقلاب فرهنگی با اشاره اینکه سه استان با بیشترین نرخ افزایش جمعیت روبرو هستند، اضافه کرد: در استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و خوزستان بالاترین نرخ مشاهده می‌شود که به ازای هر زن، دو فرزند است که البته این آمار مربوط به آخرین سرشماری سال 95 بوده و اکنون در همین استان‌ها نیز باروری کم شده است.

وی با اشاره به اینکه استان‌های گیلان، البرز، مازندران، سمنان، تهران و مرکزی نیز کمترین نرخ باروری را داشته‌اند، گفت: استان تهران نیز در آخرین آمار سرشماری نرخ باروری 1.3 را داشته اما اکنون کمتر از یک شده است.

محمودی در ارتباط با میان سالی تصریح کرد: پیش بینی می‌شود در سال 1430 جمعیت ایران میان سالی سن 45 سال را تجربه کند یعنی نصف جمعیت بالای 45 سال و نسبت دیگر کمتر از 45 سال شود و در این صورت ما با کشورهای سالخورده برابر می‌شویم.

مشاور وزیر علوم تحقیقات و فناوری گفت: سرعت رشد سالمندی در ایران چهار و نیم درصد است و این رقم بسیار بالا و خطر آفرین خواهد شد.