جدیدترین شماره (57) فصلنامۀ تأمین اجتماعی منتشر شد. در این شماره موضوعات گوناگونی همچون ارائۀ رهیافت‌هایی برای سازمان تأمین اجتماعی از خلال تجربۀ اصلاحات پارامتریک در حق‌بیمه و مستمری بازنشستگی برخی کشورها، تأثیر برخی عوامل مؤثر بر بازنشستگی زودهنگام در ایران، آسیب‌شناسی نظام حمایت اجتماعی در برابر بیکاری در نظام حقوقی ایران، چالش تخصص‌گرایی در سازمان تأمین اجتماعی، تاریخ شفاهی فعالیت‌های رسانه‌ای سازمان تأمین اجتماعی در سه دهۀ گذشته، اثربخشی مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر بالندگی سازمان تأمین اجتماعی، تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان تأمین اجتماعی بر بهبود رفتار شهروندی کارکنان و موضوع سیاست‌گذاری اصلاح رفاه، بیمۀ سلامت ملی و تأمین اجتماعی در ایالات متحده مورد بررسی قرار می‌گیرد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ عالی پژوهش تأمین اجتماعی، مقالۀ نخست این شماره با عنوان «بررسی تجربۀ اصلاحات پارامتریک در حق‌بیمه و مستمری بازنشستگی در کشورهای منتخب و ارائۀ رهیافت‌هایی برای سازمان تأمین اجتماعی» با تأکید بر نیازمندی سیستم بازنشستگی ایران به‌طور عام و سیستم بازنشستگی سازمان تأمین اجتماعی به‌طور خاص به اصلاحات در جهت پایداری مالی در بلندمدت، مهم‌ترین اقدامات و استراتژی‌ها اصلاحاتی را معرفی می‌کند که می‌توان بر مبنای آن مدل متناسب با ایران را طراحی کرد.
در مقالۀ دوم با عنوان «بررسی تأثیر برخی عوامل مؤثر بر تقاضای بازنشستگی زودهنگام در ایران طی دورۀ 1384-1396»، نویسندگان می‌کوشند برخی عوامل تأثیرگذار بر بازنشستگی زودهنگام را شناسایی و نحوۀ اثرگذاری آنها را تجزیه‌وتحلیل کنند. بدین منظور، عوامل مؤثر بر تقاضای بازنشستگی زودهنگام در ایران را طی سال‌های 1384 تا 1396 بررسی و از میان این عوامل بر نرخ جایگزینی، مالیات‌ ضمنی و نرخ بیکاری تمرکز شده است.
در مقالۀ سوم با عنوان «آسیب‌شناسی نظام حمایت اجتماعی در برابر بیکاری در نظام حقوقی ایران» چهل‌ونُه ریسک در ابعاد ریسک‌های مالی، عملیاتی و وقایع شناسایی و با بهره‌مندی از تکنیک تاپسیس فازی رتبه‌بندی شدند تا بر اساس یافته‌ها، راه‌حل‌هایی برای اصلاحات ضروری در نظام حمایت اجتماعی در برابر بیکاری ارائه شود.
مقالۀ چهارم با عنوان «چالش تخصص‌گرایی در سازمان تأمین اجتماعی» که مبتنی بر رویکرد نظری دولت در جامعه (میگدال)، با روش تحقیق نظریۀ مبنایی، شیوۀ اسنادی و مصاحبه‌ای در گردآوری داده‌ها و روش کیفی در تحلیل آنها نگاشته شده است، به بررسی چالش تکنوکراسی (فن‌سالاری) و تخصص‌گرایی در سازمان تأمین اجتماعی می‌پردازد.
مقالۀ پنجم با عنوان «تاریخ شفاهی فعالیت‌های رسانه‌ای سازمان تأمین اجتماعی در سه دهۀ گذشته (از سال 1372 تا سال 1397)» در صدد است تصویری از اهداف، رویکردها و روش‌های فعالیت‌های رسانه‌ای در سازمان تأمین اجتماعی را با استفاده از روش تاریخ شفاهی و مستندسازی تجربیات و خاطرات فعالان و مسئولان گدشته و حال نشریات و رسانه‌های این سازمان طی سه دهۀ اخیر ارائه نماید.
در مقالۀ ششم با عنوان «اثربخشی مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر بالندگی سازمان تأمین اجتماعی» سعی شد راهکارهای ارتقای مسئولیت اجتماعی به‌منظور بالندگی سازمان تأمین اجتماعی تبیین شود. بدین منظور از شیوۀ پیمایشی (زمینه‌یابی) برای شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر استفاده شده است.
مقالۀ هفتم با عنوان «بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان تأمین اجتماعی بر بهبود رفتار شهروندی کارکنان با در نظر گرفتن ارزش‌های اخلاقی و عدالت سازمانی» با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی در گردآوری اطلاعات و با تمرکز بر جامعۀ آماری شامل کلیۀ کارکنان شعب سازمان تأمین اجتماعی در شهر مشهد نشان می‌دهد مسئولیت اجتماعی بر عدالت سازمانی، ارزش‌های اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی اثرگذار است.
در مقالۀ آخر با عنوان «سیاست‌های اصلاح سیاست‌گذاری اصلاح رفاه، بیمۀ سلامت ملی و تأمین اجتماعی در ایالات متحده» که ترجمه‌ای است از مقالۀ دنیل بِلند و الکس وادِن با عنوان
“Introduction in the Politics of Policy Change: Welfare, Medicare, and Social Security Reform in the United States”
نویسندگان در تلاشند با تمرکز بر سه نمونۀ اصلاحات سیاستی در آمریکا، یعنی اصلاح رفاه 1996، قانون بیمۀ سلامت ملی 2003 و خصوصی‌سازی تأمین اجتماعی 2005، سازوکارهای متنوع و مؤثر بر سیاست‌گذاری اجتماعی دولت فدرال در آن کشور را نشان دهند.